Dit filmprogramma presenteert Charles Henri Ford (1913-2002) als een verwante ziel van AA Bronson en de kunstenaars in The Temptation of AA Bronson, een tentoonstelling gekenmerkt door radicale seksualiteit, broederlijkheid tussen generaties en inventieve publicaties.
Ford werd in 1913 geboren in Mississippi in de Verenigde Staten en was een productief kunstenaar, dichter, redacteur en filmmaker. Door zijn levenslange toewijding aan het culturele experiment bevond hij zich gedurende het overgrote deel van de twintigste eeuw in het centrum van de meest baanbrekende literaire en artistieke kringen.
Toen hij nog een tiener was werden Fords eerste twee gedichten gepubliceerd in The New Yorker. Daarna werden zijn gedichten in diverse tijdschriften gepubliceerd en lanceerde hij samen met Parker Tyler en Kathleen Tankersley het tweemaandelijkse tijdschrift Blues: A Magazine of New Rhythms (met de ondertitel ‘A Bisexual Bimonthly’). Nadat hij een vast onderdeel was geworden van de expat gemeenschap van Gertrude Steins literaire salon in Parijs, schreef hij samen met Tyler The Young and Evil, een van de eerste romans die een openhartig beeld schetste van de ondergrondse homoscene in Greenwich Village. Het boek werd vervolgens gecensureerd in Groot Brittannië en de Verenigde Staten. Tussen 1940 en 1947 werkten Ford en Tyler opnieuw samen om het tijdschrift View uit te geven; een toonaangevend, onafhankelijk magazine met bijdrages van onder meer belangrijke figuren uit de surrealistische literatuur en kunst. Ford wordt nog steeds gezien als de eerste Amerikaanse surrealistische dichter en voorloper van de New York School en de Beat beweging.
In 1977 raakte Ford bevriend met AA Bronson toen General Idea een appartement in Manhattan ging huren tegenover het appartementencomplex The Dakota, waar Ford verbleef. Hun vriendschap kwam voort uit een gemeenschappelijke interesse in het uitgeven van tijdschriften (zoals FILE van General Idea en View van Ford en Tyler). Samen brachten zij vele middagen al theedrinkend door terwijl zij esoterische ‘chapbooks’ en andere onafhankelijke publicaties doorkeken. De New Yorkse editie van FILE, waar General Idea op dat moment aan werkte, besteedde ook aandacht aan Ford.
Fords eerste film. Poem Posters geeft een nauwkeurig verslag van de opening van een tentoonstelling van zijn kleurrijke grafische werk in de Cordier & Ekstrom Gallery in New York in 1965. De film documenteert de tentoonstelling en de talrijke beroemdheden die bij de opening aanwezig waren zoals Andy Warhol, Edie Sedgwick, Gerard Malanga, Jonas Mekas, William Burroughs, Claes Oldenburg, Roy Lichtenstein, Frank O’Hara, Parker Tyler, Virgil Thomson en een sensationeel optreden van Jayne Mansfield. De film is een samenwerkingsproject en bevat camerawerk van experimentele filmmakers als Warhol, Marie Menken, Gregory Markopoulos, Willard Maas, Charles Boultenhouse, Robert Whitman, Buddy Wirtschafter en Stan Vanderbeek.
Tijdens het programma wordt ook een pas gerestaureerde print van Fords extreem zeldzame film Johnny Minotaur getoond. De film, waarin de mythe van de Minotaurus vertaald wordt naar de moderne tijd, werd opgenomen tijdens een verblijf op Kreta en bevat optredens en beeldmateriaal van Allen Ginsberg, Warren Sonbert en andere Amerikaanse en Britse kunstenaars en schrijvers die in de jaren zestig van de vorige eeuw geëmigreerd waren naar Kreta. In de Village Voice bemerkte Guy Trebay dat de film “net zoals zijn poëzie, eerlijk, Amerikaans, homo-erotisch, duizelingwekkend mystiek en enigszins ondergewaardeerd is …als beeldgedicht is deze film briljant”. Tijdens de met sterren bezaaide première van de film richtte societydame Mrs. William F. Buckley Jr. zich tot de haar omringende leden van de New Yorkse underground scene en tot Dotson Rader – toonaangevend kroniekschrijver van de studentenrevoluties van de jaren zestig van de vorige eeuw en, volgens velen, voormalig schandknaap. Ze riep uit: “Schatje, je moet je wel realiseren dat wanneer de revolutie uitbreekt, ze eerst mij zullen pakken, maar daarna komen ze meteen achter jou aan.”
NB: deze filmvertoning bevat pornografische scenes.