Intoxicants maakt deel uit van Witte de With’s huidige tentoonstelling, Art in The Age Of…Energy and Raw Material, en onderzoekt psychoactieve medicatie als ruwe grondstof en als technologie voor biochemische mutatie.
Met de recente video Seroquel (2014) van kunstenaar Sidsel Meineche Hansen als uitgangspunt, verkennen de sprekers de interactie tussen het lichaam en drugs binnen het kader van wat schrijver en filosoof Paul B. Preciado het ‘farmacopornografische tijdperk’ noemt. In onze farmacopornografische maatschappij ‘‘zijn de modellen voor lichaamscontrole micro-prosthetisch…macht wordt uitgeoefend via moleculen die zich in ons immuunsysteem vestigen; siliconen nemen de vorm aan van onze borsten; neurotransmitters veranderen onze perceptie en ons gedrag…’’. De bi-moleculaire en organische structuur van ons lichaam is volgens Preciado de laatste schuilplaats voor bio-politieke controlesystemen. Meineche Hansen ziet nervositeit als een vorm van subjectiviteit en als een potentieel middel voor institutionele kritiek. De video Seroquel is een voortzetting van Meineche Hansens lopende onderzoek naar nervositeit en richt zich op psychofarmaceutica en de invloed die deze heeft op onze subjectiviteit.
Mike Jay, de auteur van High Society: Mind-Altering Drugs in History and Culture, schetst het trans-historische karakter van onze relatie met drugs, met name de circulatie en handel in cocaïne en opium als farmaceutische middelen in de 19e eeuw. Zo bevraagt hij het verschil tussen farmaceutische en illegale drugs, de opkomst ervan en de manier waarop de grenzen tussen deze twee categorieën in de 21e eeuw vervagen.
Curator Anna Manubens laat ons kennismaken met het onderzoek achter haar aankomende tentoonstelling Visceral Blue, waarin ze toont hoe het kapitalisme als een vorm van inwendige bedwelming werkt, waarin kredietlogica en speculatie een psychologisch effect hebben. Vanuit dit standpunt wordt het begrip ‘affective blueness’ – gebruikt om beladen termen als ‘depressie’ te omzeilen – benaderd als een gevolg van neoliberale behoeften, maar ook – en belangrijker – als een vorm van ontevredenheid over die behoeften.
Sofia Lemos onderzoekt de inherente spanning tussen het materiële en immateriële in de ontwikkeling van farmaceutische middelen en de rol van medische beeldvorming hierin. Lemos verkent hedendaagse biotechnologisch ondernemerschap en de overlappingen tussen dienstverlening, gezondheidszorg en de farmaceutische industrie. Voor dit event bevraagt zij de paradigma’s van bio-informatie en de computertechnologie gebruikt om onze genen in beeld te brengen. Wat zijn de gevolgen van de nieuwe systemen om lichamen weer te geven door middel van moleculaire genetica, in vergelijking met meer traditionele methodes van medicatieontwikkeling?
ALBERT HOFMANN – PERCEPTIONS is een portret van Dr. Hofmann, een man die ook wel bekend staat als de vader van LSD. De film word getoond durende de week tijdens het event op de derde verdieping. Hij werkte zijn hele leven voor de farmaceutische gigant Sandoz in Bazel te Zwitserland. Albert Hofmann leefde wat misschien een typisch Zwitserse levensstijl lijkt, zowel bescheiden als ook goed georganiseerd. De toevallige ontdekking van LSD veranderde echter zijn leven voorgoed. Beginnend in Zwitserland en reizend naar de VS en Mexico, richt de film zich op de relatie tussen de chemicus en zijn drugs, de posities die hij innam tijdens zijn leven en de sporen die hij achterliet. Met opnames van conferenties die Hofmann gaf en beelden uit de archieven van Zwitserse en Amerikaanse televisie, duikt de film in het verhaal van dit avontuur tot aan het heden. Nu wordt LSD gebruikt in een therapeutische context, officieel gesponsord door de overheid in Zwitserland.
Om 18:00 uur bent u welkom voor soep met brood (€ 3,50), het programma start om 18:30 uur.
Het event is te volgen via een live stream op de website van Witte de With of op Twitter.