In het kader van Een tentoonstelling met een audioscript door Sarah Demeuse en Wendy Tronrud en een soundtrack door Mario García Torres in samenwerking met Sol Oosel is kunstenares, choreografe en performer Grace Ellen Barkey uitgenodigd om vanuit haar eigen werk de thema’s van dit project – afzondering, afwijzing, terugtrekking – verder te verkennen.
Twee dagen lang toont Barkey verschillende installaties die de toeschouwer uitnodigen om deel te worden van haar zintuigelijke wereld. Haar visuele en performatieve interventies bieden “een claustrofobische blik op de gedachte dat mensen sterfelijk zijn en de natuur eeuwig is. Schoonheid is alleen maar mooi als ze vergankelijk is. Dan pas krijgt ze een geschiedenis,” stelt de kunstenaar.
Voor haar recente werk verzamelt, filmt en fotografeert Grace Ellen Barkey bloemen en bladeren uit haar Brusselse stadstuin en haar directe omgeving. Wanneer onze wereld krimpt, wordt onze beleving ervan intenser. Een bloem barst open en overweldigt ons. We worden verblind door schoonheid. ’s Nachts, in het maanlicht, durven we opnieuw kijken. Schitterend in de schemering zeggen we vaarwel.