De Witte Raaf presenteert een avond over transparantie en opaciteit.
Noortje de Leij spreekt over Benjamin Buchloh en zijn verlangen naar transparantie.
"Het visuele is in de massacultuur een verblindende afleiding van de realiteit, maar juist in deze valse schijn licht onze werkelijkheid op. Transparantie kan vals zijn en verbloemen. Opaciteit kan iets zichtbaar maken dat voorbijgaat aan de droge opsomming van de database. Onbegrijpelijke, kafkaiaanse kunst kan op de meest heldere wijze een concrete sociale waarheid tonen."
Job Floris (Monadnock) over Depot Boijmans Van Beuningen en andere transparante architectuur.
"Wat wordt er echt zichtbaar gemaakt wanneer een gebouw pretendeert transparant te zijn? Wordt het interieur als een open vitrine aan de buitenwereld getoond? Of is het gebouw - letterlijk - wat de naam ervan suggereert?
Maar of architectuur echt kan bijdragen tot een hoger bezoekersaantal, dat is een andere vraag."
Samuel Vriezen over Elfriede Jelinek, Édouard Glissant en andere thema’s uit het dubbele jubileumnummer De Witte Raaf 199-201 rond transparantie en opaciteit.
Édouard Glissant schreef in 'Voor de opaciteit': 'Verschillen aanvaarden verstoort allicht de hiërarchie van de schaal. Ik ‘begrijp’ je verschil, dat wil zeggen ik breng het, zonder het hiërarchisch te rangschikken, in verband met mijn norm. Ik laat je tot het bestaan toe, in mijn systeem. Ik creëer je opnieuw. – Maar misschien moeten we juist een eind maken aan het idee van de schaal. Elke reductie omzetten.'