Kunnen we ons een ruimte voorstellen voor muziek die buiten enig medium en voorbij het podium bestaat? Met deze vraag als vertrekpunt presenteert An exposition, not an exhibition van de Amerikaanse componist en kunstenaar Ari Benjamin Meyers nieuwe werken, ontwikkeld op basis van doorlopend onderzoek naar het oplossen van de afbakening tussen hedendaagse kunst en muziek.
Meyers vormt elementen — composities, plaatsen, performers en het publiek – tot een meta-muziekstuk en bevraagt op deze manier de conventies rond en percepties van wat wij beschouwen als muziek en muzikale performance. Voor de eerste keer neemt de kunstenaar nu het grijze gebied van wat gewoonlijk wordt aangeduid als ‘hedendaagse’ of ‘nieuwe’ muziek als uitgangspunt. Als geschoolde componist die werkzaam is op het gebied van de hedendaagse kunst, wordt Meyers vaak geconfronteerd met een paradox: hoewel het concept ‘nieuwe’ muziek al meer dan honderd jaar actueel is, lijkt het weinig of geen plaats te hebben in ons cultureel bewustzijn, zelfs niet in het allesomvattende hedendaagse kunstdiscours van vandaag. Hoe heeft deze ‘hedendaagse’ muziek betrekking op ons en wat gebeurt er wanneer de klassieke presentatie ervan - in de concertzaal - verstoord wordt, gedeconstrueerd en ontbonden?
Om de veelheid aan stemmen binnen dit dilemma kracht bij te zetten, vroeg Meyers zes toonaangevende componisten gevestigd in Hong Kong - Shane Aspegren, Steve Hui, Charles Kwong, Lam Lai, Vanissa Law, en GayBird Leung - om een reeks intieme muzikale interventies te schrijven die samen de Hong Kong Solos vormen. Medewerkers van zes hedendaagse kunstorganisaties in de stad, Asia Art Archive, Hong Kong Arts Center, M +, Para Site, soundpocket en Things that can happen, voeren deze werken op afspraak voor bezoekers uit vanachter hun bureau.
Bij Spring Workshop presenteert Meyers Litany en Rapture met het Hong Kong New Music Ensemble, dat in 2017 in residentie is bij Spring. Het is een ingewikkelde live performance van hun gehele repertoire, op voorwaarden zoals gesteld door Meyers en op basis van gekunstelde onvolmaaktheid. Tijdens de opening is er een eenmalig moment waarop Meyers’ orkestratie en de artiesten uit de verschillende segmenten van de tentoonstelling samenkomen met de medewerkers van
Spring om de compositie Anthem te zingen, waarna het koor weer ontbonden wordt.
Deze nieuwe werken gaan voorbij aan pogingen om te duiden hoe muziek vandaag de dag wordt geconsumeerd en verspreid, en bieden live proeftuinen waar de dynamiek tussen de uitvoerder en de luisteraar voortdurend wordt ontward en gekanteld. De werken kunnen alleen live worden ervaren, en dus zullen de gebeurtenissen, ondanks de aanwezigheid van krijtbordnotities in de tentoonstellingsruimte, alleen worden opgenomen in de herinnering van de mensen die erbij waren.
Team: Natasha Hoare, Christina Li, Anja Lindner, Samuel Saelemakers, Rosa de Graaf.
An exposition, not an exhibition werd ontwikkeld tijdens de twee residenties van Ari Benjamin Meyers bij Spring Workshop, in de zomer en herfst van 2016. Spring bevindt zich in het laatste jaar van zijn vijfjaarlijks bestaan. Het project is de eerste presentatie van het onderzoek naar en de belangrijkste thema's voor de Kunsthalle voor Muziek. Het vloeit voort uit zijn lopende werk op het gebied van live muzikale performance, de vraagstukken rondom bijbehorende protocollen voor publiek, artiesten en instellingen, en de plaats van muziek in de context van de hedendaagse kunst. Bij Witte de With wordt de Kunsthalle for Music verder uitgewerkt tijdens een conferentie op 26 en 27 mei 2017, waarna de uiteindelijke tentoonstelling van de Kunsthalle for Music opent in januari 2018, eveneens bij Witte de With. Kunsthalle for Music komt tot stand in opdracht van Witte de With Center for Contemporary Art en Spring Workshop.