Pas d’histoire, Pas d’histoire (No Story, No History) was de eerste grote solo tentoonstelling van Joëlle Tuerlinckx.
Het werk van Joëlle Tuerlinckx (1958, Brussel) was een van de grote verrassingen van de groepstentoonstelling WATT. Voor haar eerste grote solotentoonstelling werd Joëlle Tuerlinckx uitgenodigd werken te tonen op beide etages van Witte de With. De werken werden speciaal voor de ruimten van Witte de With gemaakt.
De perceptie van de ruimte in het werk van Tuerlinckx is onlosmakelijk verbonden aan de perceptie van de tijd, inherent aan haar keuze van armertierige of gevonden artificiele en organische materialen. Ook de verschillende manieren van presentatie verwijzen hier uitdrukkelijk naar. Sommige objecten worden letterlijk opgesloten of verpakt, andere liggen versnipperd, open en bloot, in de ruimte. Soms worden werken hooguit geprojecteerd of beschreven, wat dan overblijft zijn vage contouren of slechts een inventaris van ideeën. Toch bevestigen de installaties en objecten van Tuerlinckx de principes van abstractie en presenteren ze zich als een pure vorm van schoonheid. Daardoor werd de kijker in Witte de With deel van de verscheurdheid die aanwezig is in haar werk: tussen muur en vlcer, groot en uiterst klein, hoekig en rond, kleur en afwezigheid van kleur, ondoorschijnendheid en transparantie, versnelling en vertraging, zichtbaarheid en onzichtbaarheid, het ernstige en het grappige, overdaad en gebrek, continuiteit en onderbreking, en de natuurlijke verscheurdheid tussen betekenis en betekenaar, met andere woorden, tussen limiet en grens.
De tentoonstelling is gedocumenteerd in Cahier #3.