De in Nieuw-Zeeland geboren Michael Stevenson woont en werkt in Berlijn en heeft een praktijk ontwikkeld die tegelijkertijd gebaseerd is op onderzoek en toegewijd is aan materiaal. Zijn kunstwerken opereren op het snijpunt van economie, technologie, geloof en de systemen die dat mogelijk maken. Hij staat vooral bekend om zijn grootschalige kunstinstallaties en ambitieuze sculpturen die tot stand komen door middel van talloze samenwerkingen met geleerden en technici, maar ook met individuen van wie de mondelinge overlevering nog niet algemeen bekend is. Stevensons praktijk kan conceptuele verbanden leggen tussen het Midden-Oosten en Centraal-Amerika, of tussen een experimentele leeromgeving in Californië en een sociaal-maatschappelijke praktijk in Neurenberg of Genève, waar Stevenson als kunstdocent werkt. In de loop der jaren heeft Stevenson zich beziggehouden met het creëren van kunstwerken binnen een breed scala aan macrosystemen – van economische theorieën en pedagogische modellen tot geloofsovertuigingen en hogere wezens –, en zijn artistieke perspectief kent geen geografische grenzen. Tegelijkertijd geeft hij prioriteit aan werelden die onmiskenbaar discontinu zijn en een etnografische benadering van micro geschiedenissen, die hij in elk van zijn projecten centraal stelt. De stemmen van de personages die hij bij zijn werken betrekt, of die erin verschijnen, zijn ook ontvankelijk en gevoelig voor ideeën.
In deze tentoonstelling combineert Stevenson voor het eerst nieuw werk met een selectie van kunstwerken uit een aantal sleutelprojecten die hij in de loop van het afgelopen decennium ontwikkelde. Geïsoleerd van de rest van de elementen waarmee ze oorspronkelijk waren opgesteld binnen eerdere kunstinstallaties, zien de onderdelen in deze nieuwe rangschikking eruit alsof ze onderdeel zijn van wat de kunstenaar een soort ‘knekelveld’ noemt. Het is tevens een verwijzing naar een vliegtuigkerkhof, of schroothoop; een toespeling op een opslaggebied voor onderdelen, materialen en, in dit geval, gepensioneerde kunstwerken. Een passende analogie gezien het feit dat dit soort locaties al lange tijd een inspiratiebron zijn voor het werk van Stevenson. Voor deze tentoonstelling heeft de kunstenaar ieder van de kunstwerken herbedacht en hergebruikt naar aanleiding van nieuwe onderzoeksvragen. Samen manifesteren ze zowel gerationaliseerde ideeën als emotionele banden die mensen hebben met onderwijs, theologie en technologie.
Deze tentoonstelling wordt gepresenteerd in samenwerking met KW Institute for Contemporary Art in Berlijn waar in 2021 een meer uitgebreide versie van deze tentoonstelling zal worden ingericht.
Dit is de eerste tentoonstelling van de kunstenaar in Nederland.
AMMODO, Henry Moore Foundation, Institut für Auslandsbeziehungen, Mondriaan Fonds droeg middels het experimenteerreglement bij aan het honorarium van de kunstenaar