Het nieuwe werk van Rosalind Nashashibi omvat onder meer een serie schilderijen en een driedelige film. Daarvan gaat het eerste deel met deze tentoonstelling in première. De film verkent emotionele relaties en het ontstaan van gemeenschappen en volgt daarbij een niet-lineaire verhaallijn. Uiteenlopende intieme scenes, soms binnenshuis gesitueerd, soms in de buitenruimte, raken met elkaar verweven. De film is opgenomen in Litouwen, Londen en Edinburgh en toont naast de kinderen van de kunstenaar ook haar goede vrienden, die zij beschouwt als een verlengstuk van de familie.

Leidraad voor Nashashibi bij het maken van dit nieuwe werk was de vraag hoe een groep mensen bijeenblijft als er geen consensus is over de gemeenschappelijke ervaring en het lineair verstrijken van de tijd. In de film voeren de aanwezigen een onbesliste discussie over ruimte- en tijdreizen, losjes gebaseerd op groepsrelaties en het uiteenvallen daarvan in Ursula Le Guins korte sciencefiction verhaal The Shobies’ Story (1990). Nashashibi verkent met dit werk nieuwe manieren van gemoedelijk samenleven, manieren die afwijken van het kerngezin bestaande uit een ouderpaar en hun kinderen.

Raimundas Malašauskas is gastcurator van deze tentoonstelling en werkt al jaren samen Nashashibi. Hij typeert haar werk als dat wat het oog onder het lezen steeds naar de onderkant van de pagina trekt, op zoek naar een voetnoot. Over haar nieuwe werk schrijft hij dat het ‘toont dat wij allemaal vrij zijn om een eigen plek te vinden binnen de multidimensionale wereld of om ons daar juist uit terug te trekken. Onderweg kunnen we vervolgens geconfronteerd worden met de mate waarin onze handelingen voorgeprogrammeerd zijn, soms met onomkeerbare gevolgen.’

Meer informatie volgt.

—Ondersteund door

AMMODO, Mondriaan Fonds droeg middels het experimenteerreglement bij aan het honorarium van de kunstenaar

—Downloads