Met een laconiek gevoel voor humor creeert zij een bijzondere presentatie die is opgebouwd uit nieuwe en bestaande werken: van bovenmaats opgezette dieren en in elkaar genaaide doeken, tot ironische nabootsingen van minimalistische sculpturen. In deze presentatie vermengt von Bonin elementen uit het formalisme en abstractie met die uit de popart, balancerend tussen ernst en humor; nu eens zeer melancholisch, dan weer bruisend van kritische gevatheid.
De monografie wordt ingeleid door Zoe Gray en Witte de With’s directeur Nicolaus Schafhausen. Cosima von Bonin vroeg de Duitse schrijver/kunstenaar Mark von Schlegell in haar monografie een aflevering van zijn doorlopende sciencefictionverhaal te schrijven. Daarnaast nodigde zij de Duitse musicus Dirk von Lowtzow uit een fictief interview te plaatsen van tekenfilmpersonage Daffy Duck met Cosima von Bonin. Mami Kataoka (hoofdcurator bij het Mori Art Museum, Tokyo) schrijft een essay over het werk van Von Bonin in relatie tot dieren, nietsnutten en bedriegers. Een reeks eerder gepubliceerde artikelen over het onderwerp luiheid, uit het tijdschrift Cabinet (voorjaar 2008) wordt ter gelegenheid van de tentoonstelling herdrukt. De publicatie bevat tevens overzichtsfoto’s van de tentoonstelling bij Witte de With.