Rotterdam wordt vaak de meest etnisch en cultureel diverse stad van Nederland en een van de meest diverse steden van Europa genoemd. Tegelijkertijd is het ook een plek die constant in beweging is, een stad waar altijd wordt gebouwd.Wat moeten we ons hierbij voorstellen en bovendien, hoe kunnen we dat tot uitdrukking brengen? Vanaf de herfst van 2007 heeft Witte de With Center for Contemporary Art een reeks boeken gemaakt die focussen op Rotterdam; elk boek presenteert de visie van een kunstenaar die vooral werkt met fotografie en video en een sterke band heeft met de stad. Deze losjes samenhangende reeks van kunstenaarsboeken brengt steeds weer Rotterdams zeer verschillende stedelijke hoofdpersonen in beeld.
Rotterdam–Sensitive Times van Lidwien van de Ven is de vierde publicatie in een doorlopende reeks portretten van de stad Rotterdam. Deze reeks wordt uitgegeven door Witte de With Center for Contemporary Art en komt tot stand in samenwerking met kunstenaars die zich hebben toegelegd op fotografie.
In haar werk beweegt beeldend kunstenaar Lidwien van de Ven zich parallel aan de wereld van de fotojournalistiek. In Rotterdam – Sensitive Times koos Van de Ven ervoor het gegeven om Rotterdam als uitgangspunt te nemen juist om te draaien; ze presenteert de stad als een microkosmos van mondiale ontwikkelingen waar politiek en religie samenkomen. Hoewel het eigenlijke onderwerp van het boek Rotterdam is, reiken de beelden om deze reden verder dan alleen de stad zelf.
In steden als Antwerpen, Berlijn, New York en Oslo zocht Van de Ven naar de weerklank van de sociale strijd en het politieke opportunisme dat voortvloeide uit de moorden op de Nederlandse politicus Pim Fortuyn en Theo van Gogh. De effecten van deze polariserende gebeurtenissen droegen bij aan de opkomst van een rechtse, populistische beweging met een internationaal netwerk, en waren voelbaar in zowel Rotterdam als de rest van de wereld na 9/11. De foto’s die Van de Ven tijdens haar reis maakte, werpen een meditatieve blik op een wereld waarin onze gevoeligheid voor het zichtbare en onzichtbare voortdurend door politieke krachten wordt bepaald.