Rotterdam wordt vaak de meest etnisch en cultureel diverse stad van Nederland en een van de meest diverse steden van Europa genoemd. Tegelijkertijd is het ook een plek die constant in beweging is, een stad waar altijd wordt gebouwd.Wat moeten we ons hierbij voorstellen en bovendien, hoe kunnen we dat tot uitdrukking brengen? Vanaf de herfst van 2007 heeft Witte de With Center for Contemporary Art een reeks boeken gemaakt die focussen op Rotterdam; elk boek presenteert de visie van een kunstenaar die vooral werkt met fotografie en video en een sterke band heeft met de stad. Deze losjes samenhangende reeks van kunstenaarsboeken brengt steeds weer Rotterdams zeer verschillende stedelijke hoofdpersonen in beeld.
Erik van Lieshouts Rotterdam Zuid—Home is het vijfde deel in deze reeks, en één waarin wordt ingezoomd op een specifiek gebied: Rotterdam-Zuid. Erik van Lieshout is een kunstenaar die bekend staat om zijn controversiële video-installaties en tekeningen die over de grenzen gaan van vulgariteit en de meest ongecensureerde werkelijkheid van de samenleving. Hij is vooral geïnteresseerd in Nederland en dan met name in Rotterdam. Het werk van Van Lieshout, populistisch maar in essentie juist heel kritisch, is in staat, met een kwinkslag, de kijker een ongemakkelijk gevoel te geven; hierdoor realiseren we ons uiteindelijk de zwaarte van het onderwerp dat aan de orde is, en belangrijker nog, krijgen we inzicht in de logica en het denken van de mentaliteit die wordt afgeschilderd. Dit eigenaardige perspectief laat Van Lieshout ook in zijn publicatie naar voren komen. Het boek houdt zich niet aan het standaard format van de kunstenaarscatalogus en kan zelf als een kunstwerk worden gezien.
De structuur van deze publicatie begint bij een fietstocht die georganiseerd werd door Witte de With Center for Contemporary Art, in samenwerking met ArchiGuides Rotterdam. Van Lieshout was gevraagd om voor deze fietstocht speciale locaties door de hele stad uit te kiezen die relevant of betekenisvol zijn voor de creatie van zijn werk. Met dit denkkader in het achterhoofd, opent de publicatie met een kaart van de stad, waarbij bepaalde plekken verwijzen naar opnamelocaties van een of meer films van de kunstenaar.
Elk essay in de publicatie is geïnspireerd door één van Van Lieshouts films om zo een perspectief op de stad te geven alsook op de rol van de kunstenaar in de samenleving. Om de protagonisten in Erik van Lieshouts films weer tot leven te brengen, werd de journalist Ivo van Woerden gevraagd de gedachten en meningen van de karakters na de productie van de film Janus (2012) te onderzoeken. In zijn artikel “Infectiekunst” wordt duidelijk wat hun relatie is tot de productie van een kunstwerk en hoe zij zich daartoe zouden kunnen verhouden. Op een andere manier onderzoekt Professor Erika Balsom in haar essay over Commission (2011), het gebruik van video als medium voor het afschilderen van de sociale werkelijkheid én als specifieke werkstijl van de kunstenaar. In haar tekst “Kroniek van een zomer op Zuidplein”, gaat Balsom in op Van Lieshouts schijnbaar amateuristische stijl van werken en filmen, een stijl die intimiteit benadrukt en de afstand naar de gepresenteerde karakters breekt.
Gecompleteerd door een uiterst zorgvuldig ontwerp van de hand van Remco van Bladel, functioneert deze publicatie, Rotterdam Zuid—Home, als een hommage aan de inwoners van Rotterdam, een stad die vaak wordt geconfronteerd met misvattingen.