Ana María Millán werd geboren in 1975 in Cali, Colombia. Ze woont en werkt in Berlijn. Haar werk plaatst het persoonlijke en sceptische binnen de kaders van video en onderzoekt verschillende vormen van informatieoverdracht met betrekking tot subculturen, ideeën over geweld en manieren van uitsluiting. Millan vertrekt vanuit lokale verhalen om de mogelijkheden en fouten te gebruiken die typerend zijn voor repetities, evenals vertelvormen die als disfunctioneel worden beschouwd.

Recente een aankomende tentoonstellingen van haar werk omvatten Video Sur, Palais de Tokyo, Parijs (2018); You will not see me, Chicago Architecture Biennial, Chicago (2017); Product Placement, (bis) I oficina de proyectos, Cali (2017); Bordes de la cotidianidad. Apuntes para otra historia del video contemporáneo en Colombia, Jeu de Paume, Parijs (2017); Frio en Colombia, bij FICCI, Festival Internacional de Cine de Catagena, Colombia; Museo de Pereira, Colombia; en Archivo de Bogotá (allemaal 2016); Mutis Mutare, El Matadero, Madrid (2015); Dinastía, Instituto de Visón, Bogotá (2014). Haar werk is opgenomen in de collectie van het Museum of Modern Art, New York.