Bouke de Vries (1960, Utrecht, Nederland) woont en werkt in Londen, VK. Hij is ontwerper, conservator en kunstenaar. Vooral in zijn praktijk als conservator werd hij geconfronteerd met problemen en tegenstrijdigheden rond perfectie en waarde: 'De Venus de Milo' wordt vereerd ondanks het verliezen van haar armen, maar wanneer een muze van Meissen een vinger verliest, wordt ze vrijwel waardeloos gemaakt. ' Deze tegenstellingen werden leidend voor zijn praktijk als kunstenaar. Bij zijn ‘ontplofte’ kunstwerken maakt hij gebruik van zijn vaardigheden als restaurator (volgens Ron Muecks modelbouwvaardigheden), en overwinnen gebroken potten hun ongelukkige trauma. Hij noemt deze 'de schoonheid van vernietiging'. In plaats van ze te reconstrueren, deconstrueert hij ze. In plaats van het bewijs van deze meest dramatische episode in het leven van een keramisch object te verbergen, benadrukt hij hun nieuwe status, nieuwe deugden, nieuwe waarden en nieuwe verhalen.

De Vries studeerde aan de Design Academy Eindhoven en Central St Martin's, Londen. Vervolgens studeerde hij conservatie en restauratie van keramiek aan het West Dean College. Recente solotentoonstellingen zijn onder meer; War and Pieces, Montgomery Museum of Fine Arts (Alabama, 2019); War and Pieces, Wardsworth Athaneum (Connecticut, 2018); en Nieuw Amsterdams Peil, Ron Mandos Gallery (Amsterdam, 2018). Recente groepstentoonstellingen zijn onder andere: Beyond the Vessel, Mesher Gallery (Istanbul, 2019); Glitch, Kunsti Museum (Vaasa, 2018); The Precious Clay, Museum of Royal Worcester (Worcester, 2018/2019); Taiwan Ceramics Biennale (Yingge, 2018-2019); en Vasa Vasorum, Peters Projects (Santa Fe, 2018). Zijn werk bevindt zich in de collecties van Aberdeen Art Gallery (Aberdeen); The Ariana (Genève); Caldic Collection (Wassenaar); The National Museum of Norway (Oslo); National Museum of Scotland (Edinburgh), Philadelphia Museum (Philadelphia); Keramiekmuseum Het Princessehof (Leeuwarden); en York City Art Gallery (York).