Michelangelo Pistoletto (1933, Biella, Italië) begon vanaf 1955 zijn werk te exposeren. In de periode 1961-1962 maakte hij de eerste spielgelschilderijen, die de kijker en het moment zelf direct in het kunstwerk integreren. De spiegelschilderijen liggen ten grondslag aan zijn latere artistieke output en theorieën. In de jaren negentig bracht hij kunst actief in relatie met diverse domeinen van de maatschappij, waarmee hij essentiële sociale veranderingen wilde stimuleren.

Zijn werk is in solotentoonstellingen gepresenteerd in Musée du Louvre (Parijs, 2013); Universalmuseum Joanneum (Graz, 2012); MAXXI (Rome, 2011); Philadelphia Museum of Art (Philadelphia); MARCA (Catanzaro, 2010); NCCA, Mosca; MAMAC, (Nice, 2007); Galleria Civica, (Modena, 2005); MuHKA, (Antwerpen, 2003); Ludwig Museum (Budapest); Eigentijdse Museum van Bosnië (Sarajevo); Musée d’Art Contemporain (Lyon, 2001); GAM (Turijn); MACBA (Barcelona, ​​2000). Hij heeft twaalf keer deelgenomen aan de Biënnale van Venetië (1966, 1968, 1976, 1978, 1984, 1986, 1993, 1995, 2003, 2005, 2009, 2011) en vier keer aan dOCUMENTA, Kassel (1968, 1982, 1992 en 1997).