Vlad Ionescu studeerde filosofie en kunsttheorie aan de Universiteit Leuven. In 2012 verdedigde hij zijn proefschrift over de esthetische en epistemologische gronden van een moderne kunstwetenschap, zoals deze wordt omschreven door Aloïs Riegl, Heinrich Wölfflin en Wilhelm Worringer. Daarnaast publiceerde hij over Deleuze en de esthetiek van Jean-Francois Lyotard. Ook werkte hij mee aan vertalingen van en teksten over Lyotard met betrekking tot hedendaagse kunst en kunstenaars. Deze zijn gepresenteerd in een serie van meerdere delen, uitgebracht door de Leuven University Press (2009-2013). Momenteel is Ionescu als docent architectuurgeschiedenis en theorie verbonden aan Sint Lucas Architectuur (Gent/Brussel) en als onderzoeker aan het Institute of Philosophy van de Katholieke Universiteit Leuven.