Monica Bonvicini (geb. 1965, Italië), geboren in Venetië, woont en werkt in Berlijn sinds eind jaren tachtig. Ze studeerde in Berlijn en aan Cal Arts, Valenica, California. Sinds 2003 draagt ze de titel van Professor for Performative Arts and Sculpture bij de Academy of Fine Arts in Wenen. Monica Bonvicini confronteert haar publiek met tekeningen, beelden, installaties, video’s en foto’s die bepaalde gebruiken onderzoeken en de relatie tussen ruimte, macht en gender verkennen. Met haar reflectie op genderkwesties, vaak bekrachtigd door bijtende humor, richt haar werk zich tot de vraagstukken over ‘bouwen’. Ze nam deel aan vele solo- en groepstentoonstelling, onder andere aan de Biënnale van Berlijn (1998, 2004), de Biënnale van Venetië (1999, 2005, 2011) en meer recentelijk bij Kunsthalle Mainz (2013), het Städtisches Museum Abteiberg, Moenchengladbach (2012); Deichtorhallen / Sammlung Falckenberg, Hamburg (2012) en bij het Hirshhorn Museum, Washington DC. Bonvincini won recentelijk ook de Roland Prize for Public Art 2012, een prijs ter ere van de ontwikkeling van nieuw gedachtegoed en werkdomeinen voor kunst in de publieke ruimte. In 2010 won Bonvicini de publieke competitie van de Handball Plaza Light Art Commission in het kader van de Olympische Spelen 2012 in London, waarvoor ze RUN maakte, een grote sculptuur die permanent buiten staat,. In 2007 werd ze gevraagd om het kunstwerk HUN LIGGER – SHE LIES te maken, een plaatsgebonden sculptuur drijvend op het water voor de New Opera House, Oslo.