Toen zij werd geconfronteerd met de grote lightbox die functioneert als permanente display voor de In Light of 25 Years serie, werd kunstenaar Camille Henrot herinnerd aan haar opleiding in animatie. Hoewel de productie van animaties inmiddels voornamelijk digitaal gebeurt, blijft lichtbak-gebaseerde animatie een essentieel onderdeel van animatiestudies.
Tijdens haar onderzoek naar de tentoonstellingsgeschiedenis van Witte de With, viel het oog van kunstenaar Camille Henrot op de werken van Michelangelo Pistoletto, die spiegels en fotografie gebruikt om trompe-l’oeils te maken, waarbij het onderscheid tussen fysieke objecten en hun representaties vervaagt. Een andere bron van inspiratie waren de videowerken van Ulrike Ottinger, waarin een universum van vreemde wezens zich ontvouwt en normen en waarden in twijfel getrokken worden.
Henrot toont twee door haar getekende mensachtige personages die opgaan in huishoudelijke activiteiten zoals onderhoud en schoonmaken, en herinnert ons eraan dat tentoonstellingsruimtes de huizen van kunstwerken zijn en soms eveneens van kunstenaars. De wezens zijn dubbelzinnig, bestaande ergens tussen de gebieden van man en vrouw, mens en vogel. Ze doen denken aan de Egyptische god Thoth, die het lichaam van een man en het hoofd van een ibis heeft en die de god was van het schrijven, wetenschap, en magie. Thoth werd gezien als door zichzelf verwekt en werd beschouwd als de behoeder of verzorger van het universum.
In Light Of 25 Years
Deze presentatie is een onderdeel van In Light Of 25 Years, dat het 25 jarig jubileum van Witte de With viert. Voor deze serie presentaties krijgen tien kunstenaars en curatoren toegang tot Witte de Withs archief en maken elk een beeld dat elementen uit de recente kunstgeschiedenis analyseert.
