Het werk A Segment of Translation (F. Kiesler’s Mind Form) is het resultaat van diepgaand onderzoek door Zin Taylor naar het werk van kunstenaar, architect, designer en theoreticus Frederick Kiesler (1890-1965). De eerste retrospectieve tentoonstelling van deze bijzondere kunstenaar in Nederland vond in 1996 plaats bij Witte de With, en bevatte originele maquettes, tekeningen, documenten, foto’s en teksten door Kiesler.
Taylor behandelt de lichtbak als een architecturaal element, in de lijn van Kieslers denken. Kiesler gebruikte het woord “organisch” om zijn architectuur te beschrijven, waarin een vorm verschijnt vanuit een creatief bewustzijn en vervolgens vertaald wordt in een concreet bestaan. Zelf beschrijft Taylor zijn eigen praktijk in vergelijkbare termen: een proces waar gedachten over een onderwerp vertaald worden in vormen voor een onderwerp; waar abstractie en fenomenologie –de studie van verschijningen– vormen en verhalen creëren.
De twee zijden van het lichtgevend kader vormen samen een poreuze wand, een huid die zowel een binnen- als buitenruimte raakt. De wand schept een ruimte waarbinnen gedachten kunnen bestaan en scheidt persoonlijke gedachten van publieke, zichtbare vormen. De wand is een membraan dat deze tegengestelde elementen samenbrengt.
De binnenruimte, die je ziet wanneer je de zaal betreedt, wordt bewoond door gedachten en kan gezien worden als een grot voor overdenkingen. Een van Kieslers bekendste werken is het Endless House (1950-61), en was het resultaat van een levenslange bevraging van modern architectuur en haar conventies. Dit huis werd slechts tastbaar in een schaalmodel en schetsen, waardoor het meer bestaat uit ideeën dan uit steen. De structuur van het huis berustte op eindeloze spanning; er is geen enkele pilaar te zien in het ontwerp. Het huis bestaat als één enkele vorm die eindeloos vloeit, “als het menselijk lichaam, zonder begin of einde,” zoals Kiesler schreef. Deze zijde van Taylors werk kan begrepen worden als een hypothetische weergave van de binnenkant van het Endless House.
De twee zijden van het werk zijn verbonden via zwarte gaten die het oppervlak lijken te doorboren. Door ramen toe te voegen opent Taylor een doorgang die dialoog mogelijk maakt. De binnenkant komt naar buiten en de buitenkant komt binnen. Deze dynamiek is zichtbaar in bijvoorbeeld de stippellijn die over beide zijden loopt: witte stippen langs de ene kant, hun schaduw op de andere.
Het beeld langs de straatkant aanschouwt de voortdurend veranderende identiteit van de straat onder invloed van gentrificatie, waarbij verschillen en chaos weg gefilterd worden om plaats te maken voor eenheidsworst en opgeruimdheid. Het lokale, lelijke, handgemaakte ruimt baan voor de belangen van een kleine groep investeerders. De architectuur van Kiesler kan gezien worden als een tegenbeweging, het resultaat van protestbewegingen, van verzet, van een radicaal persoonlijk systeem.
De structuur van het Endless House lijkt op die van een yurt, een mobiele woning oorspronkelijk uit het Midden Oosten en Noord Afrika. De yurt werd later geadopteerd door Amerikaanse westkust hippies en communes die de tent zagen als een perfecte ruimte om hun ideologische activiteiten in onder te brengen. Het verband tussen beide huizen leidde Taylor tot het idee dat alternatieve ideeën tot alternatieve vormen leiden, en dat alternatieve vormen de kracht bevatten alternatieve ideeën voort te brengen. Van de vele figuren op deze zijde van het werk zien we in de rechterhoek Mr. Natural, een personage bedacht door cartoonist Robert Crumb dat op satirische wijze de hippiebeweging en haar uiteindelijke ideologische verval belichaamt.
Naast de lichtbak staat ook een kruk die is gemaakt door Taylor en waarop kopieën van gedichten geschreven door Kiesler liggen. Taylor interpreteert deze gedichten als het resultaat van een hallucinogene droom die Kiesler had in 1962, en die hij bij het ontwaken omzette in tekst. Het Endless House was als idee reeds ‘voltooid’ ten tijde van deze droom. Taylor stelt zich dan ook de vraag: kunnen deze gedichten beschouwd worden als vormen gelijksoortig aan die van het organische huis? Hij ziet de poëzie van Kiesler als het resultaat van het Endless House, een mentale vorm van abstractie. Anders geformuleerd: het verhaal van de gedichten vindt plaats binnen een ruimte gecreëerd vanuit de gedachten van het Endless House. Gedachten binnenin gedachten.
In Light Of 25 Years
Deze presentatie is een onderdeel van In Light Of 25 Years, dat het 25 jarig jubileum van Witte de With viert. Voor deze serie presentaties krijgen tien kunstenaars en curatoren toegang tot Witte de Withs archief en maken elk een beeld dat elementen uit de recente kunstgeschiedenis analyseert.
